مزایای لامپ‌های ال‌ئی‌دی و معایب لامپ‌های التهابی و هالوژن:
- ایمنی—لامپ‌های التهابی و هالوژن با تأخیر روشن می‌شوند و با تأخیر خاموش می‌شوند. خاموش و روشن شدن یک راهنمای LED، بسیار بیشتر جلب توجه می‌کند. همچنین روشن شدن ناگهانی چراغ ترمز LED، به رانندگان پشت‌سر اخطار شدیدتر و سریع‌تری می‌دهد.
- زیبایی‌شناسی و لوکس بودن—لامپ‌های التهابی، آنالوگ خاموش و روشن می‌شوند. بین روشن بودن تا خاموش بودن، مرحلهٔ کورسو وجود دارد. خاموش و روشن شدن ال‌ئی‌دی، به لحظه و بلادرنگ و بصورت دیجیتال (صفر و یک) است و state میانی (کورسو) ندارد. طی چند سال اخیر، ضمیر ناخودآگاه افراد به این حقیقت bias شده است که خودروهای بسیار لوکس مجهز به ال‌ئی‌دی هستند، بنابراین چراغ راهنمای غیر ال‌ئی‌دی روی یک ب‌ام‌و توی ذوق می‌زند، علی‌الخصوص که چندی است خودروهای کره‌ای و حتی چینی متعددی هم در بازار ایران مجهز به LED—هرچند بی‌کیفیت—هستند.
- یک‌پارچگی—راهنمای کنار آینه و تیوب‌های چراغ خطر عقب و هاله جلو (Halo چراغ کوچک و DRL)، همگی LED هستند. اگر از زنون‌های جلو و مه‌شکن‌های عقب و جلو صرف‌نظر کنیم، راهنما و ترمز و دنده عقب هم بهتر است برای هماهنگی بیشتر، LED باشند.
- طول عمر—عمر مفید لامپ‌های التهابی به‌مراتب کمتر از ال‌ئی‌دی است.
- نور—لامپ‌های التهابی به‌مراتب نور کمتری نسبت به ال‌ئی‌دی‌ها تولید می‌کنند و هر چه از عمرشان بگذرد، شیشهٔ لامپ دوده می‌زند که موجب کمتر شدن نور می‌شود.
- مصرف—لامپ‌های التهابی پُرمصرف‌تر از ال‌ئی‌دی هستند. همچنین نرم‌افزار و سخت‌افزار ب‌ام‌و قابلیت خاموش و روشن کردن سریع LEDها را دارد که در عمل، LED بصورت فرکانس‌دار روشن است، اما این فرکانس با چشم غیر مسلح دیده نمی‌شود و سبب کاهش مضاعف مصرف سوخت می‌شود.
- گرما—لامپ‌های التهابی درصد عمده‌ای از توان مصرفی را تبدیل به حرارت می‌کنند؛ برعکس، ال‌ئی‌دی‌ها عمدهٔ توان مصرفی را تبدیل به نور می‌کنند. این گرما، به مرور زمان چراغ را کدر کرده و از قیافه می‌اندازد.
- امواج ماوراء بنفش—لامپ‌های التهابی در کنار نور مرئی، نور نامرئی شامل UV تولید می‌کنند که به مرور زمان، ساختار مولکولی پلیمر چراغ را تغییر می‌دهد و در عمل بصورت رنگ‌رفتگی و کهنگی چراغ به‌چشم می‌آید. در نور خروجی ال‌ئی‌دی کمترین مقدار UV وجود دارد.